herkes yaşımızı soruyordu o zamanlar da
yaşın kaç ?
beşartıdört diyordum çekinmeden
ilkokul günlerim ve mahalle arkadaşım özkan
hafta içi maçları ve okuldan çıkar çıkmaz eve gelmek
çantayı fırlatıp önlükle stada doğru yol almak
kilometrelerce nefes nefese koşuşturmacalar
sadece maça yetişebilmek
cebinde kuruş olmadan stada girebilmek
ve stada varış
maç öncesi
etraf anababa günü
bir sorun var biletimiz yok
turnikelerin etrafında uzun ve heyacanlı bekleyiş
abi önüne geçebilirmiyim? sorusu
ve stada giriş
minicik bir yürek kocaman bir sevda ile
koltuksuz tribünlerde sadece doksan dakika da olsa
bir ömür boyu
karşılıksız sevmelerimizin
temelini atmışız oysa
şehrimizin takımına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder